Rzeka

Pod dotknięciem
płonącej zapałki
twoich palców
wybucha płomień
tak gwałtowny
jakby w samym piekle
się narodził

Niepohamowany
wciska się
w najdrobniejsze szczeliny
pod paznokcie
pod powieki

Żywioł
nie do ujarzmienia
huczy
pod gorącym niebem
skóry

Jeszcze chwila
a rozsadzi
zaciśnięte źrenice
i wybuchnie
oszalałe morze pozaru

Jeszcze chwila
a rozerwie
niebieskie strumienie
nerwów
i zacznie się
potop ognia

Jeszcze chwila
a

Wtedy
zanurzysz się
we mnie
jak w płonącej rzece

Małgorzata Hillar

Wiersz mojej ulubionej poetki, wiersz o Nim, a właściwie o mnie, ale o mnie z Nim. On jest jak wiersz, a właściwie On jest wierszem i ja staję się wierszem kiedy jestem z Nim. Trochę to polątane, ale ważne że ja rozmumiem i On też zrozumie.